Schaatsen, skiën en carnaval, dat zijn activiteiten met een hoog autochtoon gehalte. Allochtone deelnemers vormen een uitzondering. Des opmerkelijker dat in Maastricht de afgelopen carnavalsdagen ineens overal Chinezen opdoken. Op straat, nauwelijks in de kroegen.

Je moet er wel oog voor hebben want zijn een kop kleiner dan de landgenoten en gedragen zich onopvallend en allerminst luidruchtig. Onderzoek wees uit dat het Chinese studenten aan de universiteiten van Maastricht, Eindhoven, Tilburg, Delft en Rotterdam betrof.  Ze zijn afkomstig uit Beging, Sjanghai en Hong Kong, maar hier had ik het idee dat men maar een van deze plaatsen noemde, om mij niet vermoeien met een – voor ons – nietszeggende naam van een van de vele miljoenensteden…

De jonge vrouwen waren verreweg in de meerderheid. Een enkeling sprak een aardig mondje Nederlands. Aarzelend hadden sommigen zich al wat geschminkt of een hoedje opgezet.
Weer een ander had haar ouders over laten komen.

Desgevraagd vertelden zeiden allen zich prima te vermaken in het carnavalsgedruis; en dat was ze aan te zien.
Nog twee bijzonderheden. Eén Chinese dame had alle schroom laten varen en zich uitgedost als wulpse serveerster, inclusief de daarbij passende houding.

En wij ontmoetten een rare Chinees die aan alle klassieke clichés beantwoordde….

–